Als enige leek ik niet te weten
dat je planten nep waren
wel wist ik dat je
dagen lang duurden en jij je
nachten verbloemde
als een granaatappel haar pitten.
Met mijn ogen gesloten
danste ik
met de gedachte aan jou te denken

Je gelaat was gladgestreken
toen je mij vond
bedachtzaam
vertaalde je mijn ogen
vertolkte je mijn blik
om vervolgens weer
met je gelaat gladgestreken
gezogen in je levende hoek
mij ver achter je te laten

Als enige
Leek ik het niet te weten

© Anniek de Koning

Foto: Giulia Menicucci