Mevrouw Iran¹

Je ligt open als een granaatappel
barstend van kleur, van leven, van bloed
ze zeggen dat jij gered moet worden met vuur
alsof jij je eigen schaduw niet kent
je leerde mij lopen langs de randen van stilte
waar woorden fluisteren wat niet gezegd mag worden
je droeg mij in je dorre handen
toen de toekomst nog niets durfde te beloven
nu werpen ze geweld op je huid
en noemen dat bevrijding
maar jij weet dat vernietiging geen moeder heeft
en vrijheid laat zich niet droppen uit de lucht
ze willen je vellen met één enkele naam
maar jij bent een polyfonie
een tapijt geweven uit eeuwen, waar
elke draad een taal, een pijn, een lied draagt
ze werpen wreedheid op je mozaïek
en noemen dat vrijheid
maar jij weet dat geweld blind is
en wie jou niet kent, begrijpt je nooit
je vrucht blijft vol zelfs gespleten
rood van binnen en vol zaad van verzet.

© Nafiss Nia

¹Iran is een vrouwelijke naam. Veel Iraanse vrouwen dragen deze naam.