Vluchtige vrucht
Ze is geboren achter stalen pilaren,
onderaan een verloren Iraanse vulkaan
Toch rook ze verfijnd naar lotus en jasmijn,
toen ik haar in Amsterdams diep tegen ’t lijf liep

We spraken en waren in andere wateren,
doken onder en boven vreemde vlakten
We zweefden, dreven levend en zakten,
deelden verhalen die anderen niet haalden 

Haar vruchtvlees fluisterde heel bedeesd,
ik mocht zwakjes haar granaatappel ruiken
Waarna ze vluchtte, mij mijn eigen weg wees
Haar fruit en struik was immers zelfbestuivend 

© Justin Samgar de Verteller