Januari 2020

Kogelvrij

Laat een gezicht zien
je helm verbergt je hart
laat eens je huis zien
niet de poorten van een fort.

Laat elkaar niet kijken
in de loop van pistolen
maar over het muurtje
van de tuin met de vogels.

Je hoeft toch niet te weten
welke godheid hij prijst
wat er staat in zijn paspoort
welke vlag hij ’s morgens hijst.

Misschien of hij zijn
koffie zwart drinkt
misschien of hij voor
hetzelfde team zingt.

Laten wij granaten begraven
granaatappels werpen
ze ontpitten tot de kern
en merken:
wij zijn niets minder
en niets meer
dan mensen.

 

© Fausto van Bronkhorst
Foto door: André Homan

Klik hier voor het gedicht van eerdere maanden

Meld je aan voor onze nieuwsbrief en blijf op de hoogte van onze activiteiten.

Uw aanmelding voor onze nieuwsbrief is bevestigd!

Dagmer Dimer Koolwijk