Zij zat daar op een te kleine kruk
met opgetrokken knieën
omhooggetrokken hakken
het gewicht van de wereld op haar schouders
met knikkende benen door de druk op haar voorvoeten en tenen
een granaatappel te eten.
Ze pelde voorzichtig met afgekloven nagels
legde de schillen en het vlies in haar schoot
maakte onzichtbare vlekken in het zwart van haar maillot
en zag zichzelf zo zitten.
Ze lachte
om ieder die in haar houding zwakte ziet
de buitenkant weerspiegelt de binnenkant niet
want mijn Hemel, wat is ze krachtig

© Tessa Gabriëls

Foto door: Diewke vd Heuvel