Fontein van het onvergetelijke
Zoals woorden van me afdruipen
Nu lege gangen en hallen
Stegen allang vervallen
Dolend door vergeten landen
Verlaten oorden in het diepste van mijn zijn
Hunkerend om opnieuw gevuld te worden
Door de kiertjes gekeken
Pleisterwerk egaliseren
Besta uit lagen om mij te beschermen
Uit immense vellen, enorm schild
Vergt nogal wat, mij openen
Laat me in vergetelheid verdrinken
Zolang woorden van me afdruipen
Sijpel langs je lippen als ik dat wil
Vergeleek mezelf altijd met egels,
misschien ben ik wel een granaatappel?

© Lady General