Mag ik mijzelf zijn
wanneer ik spreek
over wat mij raakt?
Glinsteren de parels
van mijn granaatappel te veel?
Raken jullie verblind
of wordt er te veel onthuld?
Kunnen we onze angsten
niet meer verbergen onder de schaduw?
Moet ik mijzelf uithollen
totdat er niets meer van mij overblijft,
zodat wij zogenaamd kunnen schuilen?
Zelfs als dat betekent
dat wij niet méér zullen zijn
dan wat wij ooit verlangden?

Maar ook dan
zal ik nooit een appel zijn
en nooit hangen aan de boom
waaruit wij geboren zijn.

© Phoei Ying Tang