We hebben elkaar al eerder ontmoet

Met het flitslicht plofte een boom mijn hoofd uit
zijn takken droegen een uitdijende atmosfeer
bladeren sloegen tegen het licht
appels vol juwelen ontsproten uit de Nyx
in de gapende Chaos was de Nacht mijn moeder
die vuurstof deed ontvlammen in de Aether
mijn vader de Duisternis
we kunnen elkaar al hebben ontmoet
voordat ik zichtbaar was
kromgeslagen door losgelaten kracht
nu het zware gewicht, losgerukt
vrij van mijn gezicht en nu, nu kun je mij zien
teruggegeven aan de aanblazer, de inspirator
die granaatappel was jouw geestverwant in een vorig leven
daar ligt zijn achtergelaten kroon
deze bol heeft een mooie navel
en daar hangt een broer van ons
dit zijn de Slaap, de Helderheid en de Dromen
die daar, dat is de Dood
het gras hier is wild
de waarheid groeit onder mijn voeten, onzichtbaar nog
en daar, daar hangen alle daden die ik nog moet doen
voordat ze los zullen wapperen in de wind
de vruchten de boom en de Ik.

© Stokely Dichtman